MAKİNELİ TÜFEK ÇENELER

Výz geliyor tükürük surat tam bir kösele
Ar perdesi yýrtýlmýþ kýzarmýyor nursuz yüz…
Yalan meslek edinmiþ budur gerçek mesele,
Makineli tüfektir çenesi gece gündüz…

Arsýz kibir küpüdür burnundan kýl aldýrmaz,
Dürüst her dem hedefte hýrsýza hiç saldýrmaz,
Eli her gün haramda vursan bile kaldýrmaz,
Kendisi bahar yaþar maðduruna kýþla güz…

Dümeni ele almýþ gözü doymaz bir çete,
Vurgun öyle büyük ki para olmuþ peçete,
Doktor bile yazmýyor hastalýða reçete,
Hýrsýzlýk bulaþýcý her yeri etti dümdüz…

Zevki sefaya düþtü dünün baldýr çýplaðý,
Markasýz malý giymez bataklýðýn malaðý,
Ýnan beþ para etmez yürek ciðer dalaðý,
Beðenmiyor bal kaymak tosuncuklar çok gürbüz…

Cantekin der; bozuldu anne bizim kasaba,
Ekmeðe muhtaç oldu iþçi köylü maraba,
Siftahsýz iner kalkar bizim kýrýk daraba,
Ahkâm kesen çoðaldý ne kitap okur ne cüz…

Sosyal Medyada Paylaşın: