Hülyacık

Hülyacýk

Gördüðümde
Karum denen hanýn zemininde
Topuklarý yere çaka çaka geziyordu
Karum Ankara’nýn zenginlik abidesi
Sen gecekondu semtinden çýkma güzel
Ne kadar hýnca hýnç seksle bakýyordun
Parýl parýl parlayan vitrinlere

Seni bir semt otobüsünde görmüþtüm
Kurtlarýn arsýnda kalmýþ bir kuzu sessizliði
Sukutun hangi geleneðin örtbasýydý
Sessiz yolculuklarýn serüveni sýkýcý olur
Gözlerin maviydi duman mavisi
Hülya Avþar havasý eðri eðri sinmiþti

O zengin vitrinlerin birinde göz gözeydik
Ayný semtin ayný suyun ayný çamurun
Küçümseyerek dudak büzüþlerin geçti
Ne pis tesadüf deyiþin yansýyordu yüze
Aþk sende cenge bürünmüþ taþýyordu
Aþký zengin uzak diyarlara taþýyordun
Bakýþýn ufkun derinliðinde aranýrken
Denizleri kurutacak susuzluðun

Ankara bilene küçük þehir
Ýnsan aradýðýný elini koyduðu gibi bulur
Han belli hancý belli yürüyen belli
Ne tesadüf yine karþý karþýyayýz bak
Çay içmeye mi korkuyorsun ne bu tedirginlik
Sözü açtýk ya açýlacaksýn

Sýgara içmeyi ne çok seviyorsun
Bir deliðin yaðmur sularýný çekiþi gibi
Esmer tenin daha da kararýyor bakýþýnca
Ýçinde yetim bir kýz çocuðu aðlýyor
Sokaða býrakýlmýþ kedi yavrusu gibi
Kaçkýn yakalanmaz ama muhtaç
Avuçlarýmýn içinde

Dilinin döndüðü deðdiði cennetin
Nerden öðrendin böyle deli öpüþmeyi
Seviþmek sende sanata dönüþmüþ
Deli taylarýn daðlarda þahlanýþý
Çekirge sürüsünün ekine dalýþý
Seviþirken aðlanýr mý

Seni sevmek yeniden doðmakmýþ
Dertlerin aþkýn masum gözyaþlarý
Al beni götür demek kolay sanýrsýn
Hele de yükün aðýr gidecek yer yoksa
Hayat insana neleri erteletir neleri
Öðretir derler de öðretemedikleri

Kaçaklar gece ininde çýkar
Tam tekmil ölüme amade

Ne zaman sana gelsem ölü çýkardým

Ahmet Coþkun

Sosyal Medyada Paylaşın: