Hülyacık
Hülyacýk
Gördüðümde
Karum denen hanýn zemininde
Topuklarý yere çaka çaka geziyordu
Karum Ankara’nýn zenginlik abidesi
Sen gecekondu semtinden çýkma güzel
Ne kadar hýnca hýnç seksle bakýyordun
Parýl parýl parlayan vitrinlere
Seni bir semt otobüsünde görmüþtüm
Kurtlarýn arsýnda kalmýþ bir kuzu sessizliði
Sukutun hangi geleneðin örtbasýydý
Sessiz yolculuklarýn serüveni sýkýcý olur
Gözlerin maviydi duman mavisi
Hülya Avþar havasý eðri eðri sinmiþti
O zengin vitrinlerin birinde göz gözeydik
Ayný semtin ayný suyun ayný çamurun
Küçümseyerek dudak büzüþlerin geçti
Ne pis tesadüf deyiþin yansýyordu yüze
Aþk sende cenge bürünmüþ taþýyordu
Aþký zengin uzak diyarlara taþýyordun
Bakýþýn ufkun derinliðinde aranýrken
Denizleri kurutacak susuzluðun
Ankara bilene küçük þehir
Ýnsan aradýðýný elini koyduðu gibi bulur
Han belli hancý belli yürüyen belli
Ne tesadüf yine karþý karþýyayýz bak
Çay içmeye mi korkuyorsun ne bu tedirginlik
Sözü açtýk ya açýlacaksýn
Sýgara içmeyi ne çok seviyorsun
Bir deliðin yaðmur sularýný çekiþi gibi
Esmer tenin daha da kararýyor bakýþýnca
Ýçinde yetim bir kýz çocuðu aðlýyor
Sokaða býrakýlmýþ kedi yavrusu gibi
Kaçkýn yakalanmaz ama muhtaç
Avuçlarýmýn içinde
Dilinin döndüðü deðdiði cennetin
Nerden öðrendin böyle deli öpüþmeyi
Seviþmek sende sanata dönüþmüþ
Deli taylarýn daðlarda þahlanýþý
Çekirge sürüsünün ekine dalýþý
Seviþirken aðlanýr mý
Seni sevmek yeniden doðmakmýþ
Dertlerin aþkýn masum gözyaþlarý
Al beni götür demek kolay sanýrsýn
Hele de yükün aðýr gidecek yer yoksa
Hayat insana neleri erteletir neleri
Öðretir derler de öðretemedikleri
Kaçaklar gece ininde çýkar
Tam tekmil ölüme amade
Ne zaman sana gelsem ölü çýkardým
Ahmet Coþkun
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.