Yersiz korkular sevgiyi harap eder!

Hasretin dirliðinde sabýrla nefeslenmek,
Meçhulün adresinde gülü temaþa etmek,
Ruhun serencamýnda kalbi hazza ermek,
Yaþamak için kanaat serinliðine eriþmek.

Her can kendi ikliminde nefesi alacaktýr,
Nihayet hesaplamayan ruh ne yapacaktýr,
Fýrsatçý kalbin topraðýnda aciz kalacaktýr,
Ruhi zavallýlýðý soluyup haþyeti anacaktýr.

Bir kez dön halin solgunluðuna çare tara,
Akli zaviyesinden ziyade meramý sorgula,
Ýdrakin için muhakkak istiþare için çabala,
Vehimlere yaslanarak, teslimiyette kalma.

Düþün ama bilerek ve bilmeni gerektirenle,
Mazi topraðýnda ulvileþen dirlik sayfalarda,
Karanlýk bilinçsizliðin girdabýnda ki sahada,
Korkular eminlikten azade olan zafiyetlerde.

En ulvi emanetin sabi akideden uzaklaþýyor,
Heveslerin renklerinde çabucak kayboluyor,
Nizam edilmeyince, bir bak ne kadar anlýyor,
Mana buharlaþýyor zahir cezbi hep kuþatýyor.

Özlemle hasreti yaþýyorum aþklarýn hazzýnda,
Bahse konu olan hatýralarýn süruru refahýnda,
Zarafetin diyarýnda edebin kuþattýðý çardakta,
Terennüm eðlediðim mazi sayfalarý aðlayýnca.

Nesiller sessizliðini koruyor hala ne hikmetse,
Fetretin dillendirildiði sahifelerde hükümsüzce,
Ömür tükeniyor zamanýn aþk sahnesi nezdinde,
Sen hiç merak etmesen de maraz senin halinde.

Durmadan sýðýnak arayan kalbinden uzaklaþýyor,
Sýðýndýklarý insanýnda fakirliðinde dirlik aranýyor,
Ýhsaný öncelemeden ihlâsý idrak etmeden okuyor,
Anlamadan soluyor korkarak Hakka yakýn oluyor.

Mustafa Cilasun

Sosyal Medyada Paylaşın: