Umutlarla baþlamýþtým sevgi dolu dünyaya, Taþ olup battý hepsi umut demiþtim güya, Umutlarda yenildim, yýprandým hem kahroldum, Sitem belki isyaným kendi dünyamý kurdum.
Sen uzaklardaydýn bunlarý bilmedin ki , Gözlerim güzel ama yaþýný görmedin ki, Bir defacýkta olsun kahrýnla ölmedin ki, Þimdi yaþýyorum ya inan ki çok yoruldum.
Kahretsin diyorum saçma geçen ömrüme, Ýþte dilime geldi, gözlerim doldu yine, Düne ait ne varsa hepsini siliyorum, Yarýnlarý seninle yaþamak istiyorum.
29/01/1997 Esenler/Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
Necmettin YİĞİT Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.