MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

İNSANOĞLU DENEN ADEM
Pınar CETIN

İNSANOĞLU DENEN ADEM




ÝNSANOÐLU DENEN ADEM

Mevsimine küsmüþ çiçek gibiyim,
Gül benzim sararýp soldu..!
Ýstesemde açmýyor çiçekler canevimde,
Bir gülüþe, tatlý bir muhabbete hasret kaldým!
Yüreðimde bir zamanlar çiçekler renga renkti,
Yediveren güller gibi açtýkça açar,
Solmak neydi bilmez idi..?

Þimdiler de,

Ýki gözüm, iki çeþme aðlar durur,
Yüreðim feryat figan eyler kimseler duymaz,
Bir haykýrsam belki duyulur sesim!
Kýnamayýn dostlar beni, yüreðim sus pus
Sesim nefesim kesildi bu fani dünyada,
Kalbim her gün tekler durur
Kalmadý mecalim, takatim dostlar!

Kapýmý çalan hercai aþklara meylettim edeli,
Zamansýz açan çiçekler gibi sararýp soldum..!
Yýllarca düþle gerçek arasýnda gittim geldim.
Güneþli günler anýlarda kalsa da yolunu gözler,
Umut dünyasýnda gezinir dururum!
Olur da þeþ beþ yolunu þaþýrýrda,
Kapýmý çalar mý diye bekler dururum a dostlar!

Aþktan sevdadan yana kalbime söz geçmedi,
Gönülde sevda, aþk ateþi yanarken,
Sevgisiz yüreklere misafir olmak çok zormuþ,
Kalbin yanýp kavrulur, kül olurmuþ da
Farketmez/farkedemez miþ ,.
Ýnsanoðlu denen adem!

01.07.2021 Ankara P.ÇETÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.