sahi n’olduk biz n’olduk sahi ikimiz seviþmesin artýk dünya iyisi mi tersine dönsün bu defa yeniden tanýþýr bi güzel pýrpýrlanýrýz sabaha laf aramýzda hiç mi hiç sevemedim zaten büyümeyi
sývasý, harçsýz, duvarý yazýsýz köþeleri hep bucaksýz, sokaðý adýmsýz, kýrýntýsý salçasýz kalabalýðýnda sessiz hatta kimseciksiz gözü yeþil, baht-ý bakýþý karalý kayýp bir kent gibiyim
sahi n’olduk biz n’olduk sahi ikimiz çek þuyunu, buyunu çek þu bulutlarýný da göðümden yaðýlacak gök, deniz varsa ben aðlarým hem zaten yalnýzlýðýn kudretinden öpmüþlüðüm çoktur
ah sevgili en güzel imbatým, en saðanaksýz habitatým terin ki terime çiselenmedikçe giyinmedikçe cennetin vah-ý cehennemime ne benek açar, ne de bir yudum kelebek ah-ý ömrüm bilesin...
. . . //
ilhanaþýcýtemmuzikibinyirmibir
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhanaşıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.