Caným yalnýzca sevmek istiyor Seni unutup tekrar hatýrladýðým Çok sevdiðim þarkýyý hiç býkmadan Defalarca ara vermeden içten içe mýrýldanýp Zamandan koparýp alýr gibi Caným yalnýzca sevmek istiyor seni.
Saçlarýný yüzünden ayýrýp Gözlerini kirpiklerinden, ellerini bileklerinden Ýsmini bedeninden ayýrýp Ayrý ayrý bir evin odalarýný gezer gibi Keþfeder gibi ilk kez ve merakla Hayranlýkla bir kýrmýzýnýn detayýnda Dakikalarca takýlýp bakar gibi Caným yalnýzca sevmek istiyor seni.
Nereye varacaðýný bilmediðim Bir kaçamak yolculuða sýrf aklýma esti diye Sevdiðim hiçbir eþyayý yanýma almadan Çýkar gibi süre gelen bir sevgiyle deðil Öðretilmemiþ bilmediðimiz biçimlerde Kuþlarýn kanatlarýný açýp Özgürlüðe süzülmesine yarayan içgüdüleriyle Ýçimden geldiði gibi tarifsiz bir hisle Sevmek istiyorum seni.
Caným yalnýzca sevmek istiyor Seni tatlý ekþi, yada tuzlu deðil Bilmediðim bir tatla bir duyguyla Öyle bir meyvenin tadýný alýr Bir kitabýn adýný okur gibi deðil Bir yaz günü tenine vuran sýcaklýðý gibi Güneþin serin bir akþamýn denizden esen rüzgarýyla Ýçine iþlediði yosun kokularý gibi Anlatamadýðýn ama býrakmak istemediðin Bitmesini hiç istemediðin bir hisle Ben seni çok sevdim, sen hiç sevmedin..