Kırgınım💔

Kýrgýným...
Bana bir türlü gülmeyen þansa,
Beni yerden yere vurup,
Sonra da karþýma geçip
Kahkaha atan kadere.
Beni unutan Aþk’a,
Beni unutan Ölüme,
Benden kaçarcasýna koþup
O herifte sabahlayan aklýma,
Hiç bir þeyi unutmayan,
Her zaman tekrar eden hafýzama,
Ona aþýðým deyip, ona kavuþturmayan,
Önüme aþýlmaz engel koyan,
Ve bundan da eminim mutlu olan Bursa’ya,
Onun gözlerini hatýrlatan gökyüzüne,
Onun dokunuþunu anýmsatan bahar rüzgârlarýna,
Onun gibi kokan güllere,
Kýrgýným çevremde onunla ilgili olan her þeye...
Ama en çok kendime kýrgýným.
O þiir dökülen yüzünü bana bir kere göstermeyen,
O masmavi huzur veren gözleriyle bir kere bile bana bakmayan,
Buðday tarlasý renginde olan saçlarýný bana bir kere dokundurmayan,
Mavi Gözlü Dev’i hayatýmýn merkezi yapan bana, kendime,
O çizik plak gibi adýný sayýklayan kalbime,
Kýrgýným, iyiden iyiye...
Sosyal Medyada Paylaşın: