ADAM DEDİĞİN
Adamlýk, evlenmek ya da okumakla olmaz.
Adamlýk, insanlara insanca bakmakla olur.
Boþ musluk, kuru hava ile denizler dolmaz.
Merhametli yaðmurlar okyanuslarý doldurur.
Adam olmayan adamý anlamaz
Adamlýk zaten sonradan olmaz,
Adamým sanýyor kendisin bilmez,
Adam, adamlýðýný her yerde bildirir
Adam, adamýn ardýna kuyu eþmez.
Çýkar için birinin peþine düþmez.
Cebindeki para ile kabarýp þiþmez
Gönlü ile baþka gönülleri piþtirir
Makamlarda son bulur mevkilerde,
Baþa ne gelecek bilinmez ilerde,
Dertlerin en çekilmez olduðu hallerde,
Dertleri kaðnýyla tepeden, daðdan aþtýrýr.
Adam dediðin her þeyi bir tarafa atmaz
Millet için didinir akþam sabah yatmaz
Kanla, alýnaný parayla düþmana satmaz
Vatan topraðýna eski topraklarý kattýrýr
Adam dediðin her þeye tepeden bakmaz
Adam dediðin mazlumun üstüne çýkmaz
Adam dediðin sevgiden þefkatten býkmaz
Gönül tarlalarýna sevgi tohumlarý ektirir.
Çirkin sözü diline dolak eyletmez adam
Çirkefe, kötü huya meyletmez adam
Kötü huyu hayatýnda yaylatmaz adam
Hüseyin’e en güzel huyu anlattýrýr.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.