Doludizgin

Gözden çýkarýldý ele avuca sýðmayan düþler.
Deðirmene kalburla su taþýnýr mý?
Elini eteðini çekmiþken sýfat-ý emin yüreklerden.
Karda gezip izini belli etmeyenler var,
Her söze kavuk sallayanlarla dolu her yer.
Doðruluk mu kaldý, nerde hak getire !
Kalaný da yel almýþ,
Sel almýþ,
Dað almýþ.
Meydan el ovuþturanlara, güllabicilere kalmýþ.
Adý cömert olan cimrilere,
Adý cesur olan korkaklara kalmýþ.
Atlar doludizgin koþsun cirit,
Kýlýç kalkan, sek sek, saklambaç oynansýn bakalým.
Evvel ar idi þimdi adý kâr oldu bazý þeylerin.
Deðeri kalmadý alýn teri dökmenin.
Göklere çýkarýlanlar,
Gölgelerinden korkuyor.
Fareler delik arýyor.
Hacý sanýlanýn haçý koynundan çýkýyor.
Gözünü toprak doyurur muhterislerin.
Hüsnükuruntularla günler geçiyor,
Azrail keskin bir niþancý gibi pusuda insan bekliyor.
Sosyal Medyada Paylaşın: