Uzaktaydý Çok uzakta bir genç Onun kanatlarýndaydý aþk Ve çýrpýndýkça dökülüyordu Kýyýsýnda gecenin Kýyýsýnda korkunun ve ölümün Dünya ile hiçbir baðlantýsý olmayan
Bak Ýþte bir kýz koþuyor saçlarý bakýrdan Kýrýlgan bir yürekle Ovuyor ellerini Ovuyor göðün kuþlarý altýnda Aþka deðen ellerini
Genç Yontarak elindeki odunu düþünceli Bir heykel gibi dineliyor köy meydanýnda Bellibelirsiz bir dalgayla boðulmakta Kim bilir hangi kýzdýr onu bulandýran
Kýzýn ise Yalnýz çiçeklerdir aklýný çelen Çünkü Yoktur herhalde çiçekler ile meþgul olmayan bir kýz Kýzdýr çünkü o Zarif þeylerin peþinde akýp gitmekte Pencere niþlerinde dalgýn bir kýz ancak aþký düþünür
Ve muhakkak geçer Babayiðit bir tavýrganlýkla Dipdiri kaba saba gövdesini gösteren o genç Her sabah Pencereye doðru gülümseyerek
Ömer Altýntaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ömer Altıntaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.