Yorgunum hayat Dünyaya gelmiþ olmaktan, Ayakta durmaya çalýþmaktan, Yapayalnýz.
Yaþadýðým acýlarý Sýkýntýlarý saymýyorum. Dýþlandýðým, ötelendiðimde Sizin olsun. Korunmamýþ ve sevilmemiþ Olmaktan söz etmiyorum. Bir sýcak kucak aradýðýmý Bir tatlý gülücük Bir samimi sohbeti Özlediðimi Söylemiyorum bile
Hayattan alacaðým var sanki, Ama ömrümce ödemeyecek gibi Birilerine peþin peþin verdiði güzellikleri Benden esirger gibi Ondandýr Bütün dertlerimi, acýlarýmý Bir bohçaya sardým. Yüklüðün en sonuna koydum. Þimdi ben Gülebiliyorum. Ama ben, Gülerken bile yorgunum hayat. Týpký aðlamýþým gibi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ömer Başol Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.