Beklenti Sehpası
Kalabalýk bir listede adýný gördüm önce yeþillerin içinde.
Þiirlerin, þarkýlarýn baþýný okþadýn, çiçeklerin yanýnda gezdin.
Bir anne evlat kavuþmasý yaþandý her birinde.
Her birini teker teker emzirdin.
Ýçimde bir beklenti, bilmem kaçýncý kata kadar týrmanýyordu hýzlýca.
Takvim, yer kürenin yüzüme güldüðü tarihi gösterecekti sonunda -sanki-
Bir þiir diðerine haber salýyor, diðeri diðerlerini örgütlüyordu heyecanla.
Takvim, eli çiçekli örgütün beraatine þahit olacaktý sonunda sanki -inan ki-
Bir annenin tabulara karþý duruþuna, setleri yýkýþýna inanmýþtý yüzlerce öksüz.
Ýþte þimdi, iþte yarýn, iþte öbür gün gelecekti; sonunda artýk tam doðudan yüzünü göstermiþti.
Küllerin her biri sakladýklarý son can haklarýný koymuþtu ortaya, tutuþacaklardý hiç körüksüz.
Ýþte þimdi, iþte yarýn, iþte öbür gün gelecekti; onun da artýk tam vaktinde gelme vakti gelmiþti. -sanki-
Benzemedi mi bu bir ceylaný sevmeye? Severken okunu arkaya gizlemeye?
Benzemedi mi bir kediye su verirken zehri gülüþlerle gizlemeye?
Çiçekler, þiirler, þarkýlar bir babayý anne gibi görmeye alýþmýþtý.
Alýþagelmemiþ her þeye zamanla alýþýlmýþtý.
Ben adresini, kimliðini, sýcaklýðýný, seraplýðýný yalan masallarla unutturdum çocuklara.
Kurumuþ tüm çiçekleri, aslýnda doðalarýnýn böyle olduðuna inandýrdým.
Ne diye gösterdin kendini? Su deðilse madem, ne doldurdun ellerindeki kovalara?
Kurumuþ tüm çiçeklere, aslýnda doðrularýn yalanlarla boyandýðýný þimdi nasýl anlatýrým?
Kendinden dahi baðýmsýz bir ülke kurmuþtum kendi çapýmda.
Her þeyi derme çatma eklemiþtim de bir denizi ekleyememiþtim.
Þimdi bir balýk sevdasý tutturdu çocuklar döndükçe senin çapýnda.
Ýnandýracaklarým tükendi boy gösteriþinle, baþka yalan masal kalmadý kitaplarýmda.
En son, senden bana doðru koþan, benzetmeli bir þiir gördüm sandým uzaktan.
O baþta bahsettiðim beklenti, çýkabileceði en zirve noktaya týrmanmýþtý.
"Ýþte þimdi! Ýþte þimdi! Ýþte þimdi!" diye baðýrmaya baþladý tüm çocuklar hep bir aðýzdan.
Sonra... Sonra kesildi tüm sesler; tüm çocuklar o beklentinin sýrtýnda zirveye deðil, idam sehpasýna çýkmýþtý...
Selim Akgün
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.