Ne kadar deðer verdiyse sana sahipsiz yürek
O kadar deðersiz kýldý ömrü dünyayý
Þah damarýndan tutuldu nefesine körpe beden
Kirpikleri insan sayýklarken hayalinde
Gerçeði önüne kelepçeler sundu seherde
Darbeler salt bedene deðildi
Hayaline,varlýðýna,adýmlarýna…
Umuduna…
Canlý bildiði çiçeðe aðlardý,
“siz çok mutlusunuz koparsam dalýnýzdan
benimle mutlu olur musunuz ayrýlýrken yuvanýzdan
ama can ordan aldýðýnýz nefes ordan…
benimleyken aðlarsýnýz dayanamam…”
Sezeniþ þifa olmadý canýn kopup gitmesine…
……………….
Çarpmayla hayat veren kalbin durmasýydý,
Soluðun kesilmesi….
Sessiz kalmalýydý…
Hiçbir kelimenin sesi duyulmazdý kýyamette,
Varlýk sebepsiz kaldý varlýkta…
Tükendi…
Ömrü gözlerinin önünde kayýp giderken…
Tebessüm vardý gamzelerinde...
Bitecekti…Bitiyordu…Bitmiþti…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.