Evimizin, Doðuya bakan sokaðýndaydý Ýki yetiþkin karadut Sen de on dört yaþýnda Ben diyeyim on sekiz yaþýnda Eriþkin genç gibi yan yana kardeþ gibi Ýki yýldýr dut veriyorlardý Parmak gibi Simsiyah ekþimsi Onu yedin mi ! On dakika Tadýndan Parmaðýmý yalýyordum Kör olmayasýcalar, Evlerine ateþ düþmeyesiceler Ocaklarý sönmeyesiceler Ne istediniz? Gencecik iki aðaçtan Asfalt çalýþanlarý Kaldýrým yapmak için Kesmiþler iki kardeþi Ýçim cýzzzz etti Yandý kaldý ... Oysa, Ne yapýlan kaldýrýma, Ne de sokaða zararý vardý. Arada kalan , Ýþlek bir sokakta deðildi . Ýnsana, Daha küçükken öðretmeli, Aðacý korumayý , Ýnsaný sevmeyi, Dönüp dolaþýp öðretmeli.... Nasýl kýydýn o cana ? Elin nasýl vardý ? Canýn acýmadý mý ? Eliniz kurumasýn! Ocaðýnýz sönmesin! Kör olmayýn da! Evinize ateþte düþmesin ! Yüreðiniz, Karadut gibi kararsýn!!!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nasıf acar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.