YİNE SENİ ANDIM

Bu akþamda yine kadehim dolu.
Resmini koydum önüme.
Yudumluyorum sana doðru.
Aldým sazýmý sözümü,
Ýnceden inceden.
Týngýr mýngýr çalýyorum,
Yine bir felekten...

Varlýðýný göremesem de,
Hissediyorum ya seni.
Sayende sofram yine neþelendi.
Gözlerim arýyor seni gözlerim.
Çaðýrsam gelir misin?
Hani, nerede o verdiðin sözlerin...

Hani uzaktan da olsa,
Sana sesleniyorum.
Varlýðýný göremesem de,
Yokluðunu arýyorum.
Daha fazlasý da kalbimi yoruyor.
Þöyle oturup baþtan aþaðý baktýðýmda.
Bizlere neleri neleri sorguluyor...

Bu kalp iki canda da, birdir.
Uzakta da olsak, yakýndan duyarýz.
Mevzu derindir.
Ey! Gönül yarasý bu beden senindir.
Bazen neþelenir, bazen de hüzünlenir.
Ama her þeyden önce,
Koy kadehi önüne, gerisi gelir...

Bu akþam seni yine andým.
Birazda olsa, beni sana anlattým.
Hüzün, neþe, keder, sevinç.
Hepsine biraz biraz daldým.
Hadi þimdi kalkýp uyuyalým.
Ertesi güne yine,
Seninle baþlayalým... ( DeN!Z )
Sosyal Medyada Paylaşın: