-------------------------------------------------------------------------------- Parlayýp da sönen kibrit parçasýydý belki Ya da güneþe hala varamamýþ yýldýz taneciði Aþkýmýz kýrýk dökük sandal misaliydi Suyu içine aldýkça Boþaltmaya çalýþýyor Boþaltýrken de yoruluyorduk Anýlardan, yaþanýlanlardan Ve yaþanýlacaklardan yoruluyorduk Rotamýzý nefret yönlendiriyordu Ve her kýskançlýk seanslarýnda Alabora olmaktan zoraki kurtuluyorduk Arada bir meltem rüzgarlarý esiyor Serin rüzgarlara býrakýyorduk bedenimizi
Küçük bir sandalda birleþen Ýki ayrý dünyaydý kalplerimiz Verebilecek her þeyi verdik ama Sevgiydi tek eksiðimiz
Sosyal Medyada Paylaşın:
kadirserhat Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.