KOZAN
Bir yel esti attý beni Kozan’a,
Gün telaþlý þimdi dilsiz gecedir…
Sýðýnmýþým sevda yüklü ozana,
Her aþýða nazlý yâri ecedir…
Baþý arþta bir tarihtir kalesi,
Tepesinde yýldýzlarýn balesi,
Yâr elinde sümbül gülü lalesi,
Gönül dili mýsralarda hecedir…
Nedir acep bu Kozan’ýn dokusu,
Üç adýmda közde ciðer kokusu,
Hasret tokmak gurbet Dünya sokusu,
Sýlam Aslý ben Kerem’im nicedir…
Candan bir dost her gördüðüm esnafý,
Yitirmemiþ insanlýðý insafý,
Dar çarþýnýn taþýt iki tarafý,
Yaya zorda insan candýr yücedir…
Cantekin der; emek verin Kozan’a,
Deðer katýn on fark atsýn Lozan’a,
Ýlham versin her yazara ozana,
Sev ilçeni sýla kârdan öncedir…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.