DESTAN

Çarþambalarý,
Köylü gelir alýþ veriþ için Uþak’a.
Bilirlerdi destancýlar,
Kalabalýk olurdu pazar yeri.


Elinde bir tomar destan,
Baþlardý baðýrarak okumaya.
Vah,vah ederdi pazara gelen,
Ayþe abla..


Seçilmeyen ,belli olmayan,
Siyah beyaz bir resim.
Bazen olurdu bir trafik kazasý,
Bazen bir cinayet olurdu temasý.


Sadece soðan,patates almazlardý.
Yirmi beþ kuruþluk destanla giderlerdi evlerine.
Okuyunca evdekiler,
Cinayeti iþleyene beddua ederlerdi.


Nasýl yazarlardý destan yazanlar,
Aðlardý yufka yürekli olanlar.
Anlatýrlardý karþýlaþtýklarýna da,
Þimdi taþlaþtý mý umursamaz oldu insanlar....

Sosyal Medyada Paylaşın: