Vicdan nasýr tuttu, zihin unuttu sanýlýyor ya dýþarýdan, öyle deðil. Yaþamaya çalýþýyoruz ve mümkünse yaþatmaya. Umut olmayan bir ömür, çiçeksiz bahçeler gibi ya hani, çiçeklere güveniyoruz. Ýnanýyoruz yaþamak direnmektir . Yoksa hepimiz , ölümlü olduðumuzu gayet iyi biliyoruz.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yiğit Metin Sevindik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.