yineledim ve yeniledim bütün olan bitenleri çünkü hiç birisi olmasý gerektiði gibi deðildi ve bütün bu olanlar yetmiyormuþ gibi eksiliyor ve eskileþiyordum dokunmam gerekiyordu yazmam bir þekil vermem biçimlere bürümem tamamlamam ve tanýmlamam gerekiyordu yaþadýklarým ya da yaþamamýz gerekenleri çünkü inandýðýmýz bütün yanýlgýlar doðru sandýklarýmýz bizi sevinderenler bizi mutlu edenler uyandýðýmýzda deðil belki ama uyandýrýldýðýmýzda kaybettiklerimiz umutlarýmýz yani tükeniyordu ve ben ateþi çalmak kadar iddialý deðil bir tanrý gibi ama ateþte yanmak pahasýna dokunmak istiyordum benim ve kimin olmak istediði ne varsa çünkü bizim haricimizde ama bizimle olanlar vardýlar tanrý nezdinde kutsal devlet katýnda makamlardaydýlar ya da öyle anlatýlmýþlardý -inandýrýlmak en büyük yanýlgýmýzdý- ve iþte bu yüzden sýrf bu yüzden kendimi baþtan doðurdum hiç bir ananýn evladý hiç bir tanrýnýn kulu ve hiç kimseye ait olmadan çünkü kendimi özgür kýlmam için herkesin özgür olmasý gerekiyordu ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
barış şentürk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.