KENDİNİ YORMA

Gönül daðý merih kadar yücedir
Çýkacaðým diye kendini yorma
Yüreðinde yaðmur dolu fýrtýna
Akacaðým diye kendini yorma

Âfet olur hortum olur savrulur
Buz daðýnda yanar tüter kavrulur
Seller gibi coþar bazen durulur
Çakacaðým diye kendini yorma

Yücelerde yürür baþ göðe deðer
Hükümranlýk biter nefsini eðer
O da benim gibi kul imiþ meðer
Bakacaðým diye kendini yorma

Ne aðalar beyler geçti buradan
Asýrlar eriyip akmýþ aradan
Her hesâbý tutar bizi yaradan
Kokacaðým diye kendini yorma

Bir yaným gülerken bir yaným aðlar
Þimdi gazel olmuþ sümbüllü baðlar
Hayatýn sýnavý yaþanan çaðlar
Yakacaðým diye kendini yorma

Zaman döner sâniyeler ölçülür
Ömür biter bu dünyadan göçülür
Osmanýma bezden kefen biçilir
Kalacaðým diye kendini yorma


OSMAN AKSOY

Sosyal Medyada Paylaşın: