MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

GÖLGEDE KALAN…
rıfati

GÖLGEDE KALAN…


yýllarca
su taþýdý
býkmadan
usanmadan.

hep gölgede kalan oldu
ömrü boyunca çýkmadý güneþe,
elinden geldiðince.

susayýnca
ona koþanlar
ve baþýnýn üstünde tutanlar,
serin buseler aldýlar
toprak dudaklarýndan
ve toprak kokusunu…

kapý ardýndaydý yeri
olmazdý kimseye kastý,
ne gönül koydu onlara
ne de surat astý.
dar-ý dünyada
tek dert ortaðý
hep yaný baþýnda duran
kalayý silinmiþ,
bir bakýr tastý.

insanoðlu bu
çið süt emmiþ
hiç bakmadýlar
evdeki yýllanmýþlýðýna
bir gün;
özensizce kýrdýlar kalbini,
topraktý kalbi de
kendi gibi…

ne yapsýn
o da döndü aslýna.
ve dedi ki
onu kýran insana
ey insanoðlu
ben toprakken testi oldum
testi iken toprak.
senin sonun ne görmezmisin
aç gönül gözünü de bir bak.


Gürselcemilce

H.Cemil ÞENSEVER
Mersin.

Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine aittir.


Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.