MENÃœLER
Anasayfa
Åžiirler
Yazılar
Forum
Nedir?
Kitap
Bi Cümle
Ä°letiÅŸim
Edebiyat Defteri
KOKUSU ÖMRÜM OLURDU
Kalemin Hüznü
KOKUSU ÖMRÜM OLURDU
Kokusu Omrüm Olurdu
Acýmýn tarifi yokki,
Anlatayým kelimerim
kifayetsiz kalýyor
yaþadýklarýmý anlatmaya,
Bana bakarken
gülen gözlerinin,
Artýk baþka bir
kadýnla güldüðünü görmek,
Hem mutluyum onun adýna,
Benim gibi çýkmaz,
kuyularda kalmadý
Bir dal buldu,cýktý o kuyudan,
Hemde acýlara
garg oluyorum.
Nasýl diyorum nasýl,
Bu kadar kolaymiydi,
Bu kadar basitmiydi..
Artýk ne ruhuyla ne,
bedeniyle.
Nede sevgisiyle benim,
olmayacak birine
Ilk ve son kez sarýlmak
istedim.
Kokusu içime,
çekmek istedim..
Ölüm bana gelene dek,
Onun kokusuyla
yaþamak istedim,.
Kokusu omrüm olurdu
Onunla can bulurdum...
Istedim sadece istedim...
20:06:2021
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kalemin Hüznü Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
En Çok Okunan Şiirleri
UÇUŞAN KELEBEKLER
GIZLI GIZLI SEVİYORUM SENI
Yanlızlığım Ve Sen
SEN
EFKARLIYIM BU GECE
Bir Yudum Vuslata Hasret Gönül
Sevmek Dedi Hafız Nasıl Birşey Bilirmisin?
Ama Sen Bilmiyorsun
UNUTMADIM VAZGEÇTİM
Siirim Yarım kaldı Sevgili