Babama.
Bindokuzyüz altmýþdokuz da,
Almanya’ya sonra Hollanda’ya,
Ýþçi olarak geldin avrupa’ya.
Eþinden ve evlatlarýndan.
Ayrý idin yýllardýr vatanýndan.
Çocukluðunu hiç yaþamadýn
Mutluluklara hasret kaldýn,
Dertlerden hiç kurtulamadýn.
Ne yakýnýndan ne uzaðýndan,
Huzur görmedin dünyadan.
kaybedince aðabeyimi, annemi,
Yýllardýr kapattýn içine kendini,
Dedin “Ne çare Allah’ýn takdiri.”
Gözyaþýný kalbine akýtmaktan,
Aðýrdý saçlarýn aðlamaktan.
Senin gölgeni bile özlediðimisin,
Yaþadýklarýnla hayat rehberimsin,
Zira yalnýzlýðýn içinde benimlesin,
Eksik olmayacaksýn duamdan,
Huzura kavuþtursun yaradan.
Erkut Dinç.
20-06-2021
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.