GÖZYAŞIM
Gözyaþlarým inci gibi topraða düþerken,
Toprak aydýnlanýr gözümün feri yere inen,
Nurlar saçýlýr þafaða kim bu geceyi kaldýran,
Arafat tamýyýz deðiþmiyor yaþam var mý anlayan;
Tohum inerken topraða bir letafet çýkar semaya,
Saçýlan koku kuþatýrken koca evreni baþtan baþa,
Köpekler havlamayý keser uykuya dalar þafakta,
Ne oldu insana gafletten kendinden geçiyor bu saatte;
Aklýma zindan göründü tefekkürüm arþa týrmanýrken,
Duygular göledinden yudumladýðým su mideme inerken,
Bir baþka esiyor rüzgâr tokmaklar beynimde gümlerken,
Tomurcuða dönmüþ fideler solucanlar yüreðimden geçerken;
Sabahýn rahmetiyle kuþatýlmaktýr benim hedefim,
Rýzýklar þafakta inerken meyyit gibi horlayarak nasýl beklerim,
Avucumla alamýyorum seherde inenleri çok dar yerim,
Ýneni alýyor çok geniþ yüreðim peki bu hüzün neden sevdiðim!
Erol KEKEÇ/20.06.2021/06.10
Sosyal Medyada Paylaşın:
TİLHABEŞLİ FİLOZOF Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.