Düþünmeden gitti yokluðunu býrakarak Rengide onunla gitti penceremin Bakasým yok evlere, sokaða Tat yok, hislerim komada Bitti iþte o güzel anlar Hiçbir pencere düþünmüyor artýk sevdayý Hiçbir pencere onun gibi bakmýyor.
Gün, ay, yýl ve saatten soyutlandým Ah nasýl ruh gibi kaldým Kaldým ben; nereye gitsem peþimde yanlýzlýk Nereye gitsem utkumu yitiriyorum Baþýmýn üstünden uçan sesler mýzrak gibi her yönden Bu günki halim bu benim Bu günki halimin dünü yok
Üç kutsal mum yanýyor odamda Ben yokum gölgem var Ey gölge, beni ona götür Tavýr yapma bana, beni anla Beni götür býrak orda...
M.Y.
Sosyal Medyada Paylaşın:
A u B a D e Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.