Hayat De...

Biri dünyaya sýðmadý
Huyunu huy ettim kendime
Bana miras kaldý anýlarýmýz
Kýyýpta soramadým annesine
Mezarý nerede?
Sorsamda gidebilecekmiydim
Farklý þehirlerdeydik
Onun bedenini topraða gömdüklerinde
Gökyüzü ile konuþtum o gün gökyüzüm oldu...
Onun bedenini gömdükleri þehirede attý rüzgar beni
O þehrin o ilçesindede bulundum ama soramadým
Mezarý nerede diye
Hala soramam belki hiç soramam ...
Mekanýn cennet olsun çocukluðum...

Dünya küçüktü hani?
Bir diðerinde dünya büyüdü
Bulamadým onu hiçbiryerde
Yeþil gözleri güneþ gibiydi
Sevgisi gerçek
Tavrý naif tavrý iç ýsýtan
Nasýlda anlýyordu beni hiç konuþmadan
Þüphesiz mutsuz olmazdým
Þüphesiz sonsuz güvenirdim
Dünya küçülürmü birgün
Þartlar ayýrdý bizi suçlu bendim
Piþman olup döndüðümde
Kaybolmuþtu o yeþil gözleri
Aradým bulamadým bir sýr oldu yüreðimde Ali
Mutluluk seninle olsun gençliðim ...

Hayat bana iki þans verdi
biri bana sevmeyi öðretti
Öteki sevilmeyi
Sonra gittiler
Sevmek ve sevilmek kaldý bana...


(Bir dert severin( bazý dertler sevilir) derdine dert olmak amacýyla yazýlmýþtýr þiirden çok hikaye oldu hikayeden çok hayat oldu kader oldu sanki )
Sosyal Medyada Paylaşın: