karanlýðýn ruhu ;
liderler oyuncaðý sýnýrlara sere serpe uzu’yordu
kokusuz topraklar kan rengi gelinciklere açýyordu baðrýný
dikenli telleri ve
gölgesine mayýnlar ekilmiþ tarlalarý vardý
ve heryer insanlýða gurbetti
körcüruf þarapnelli toplama kamplarý
ve iþkence yorgunu cesetleriyle
ve ikinci cihan harbine ithaf ile
zirvede acýnýn resmini çiziyordu
sabah olmuyordu ve üþüyordum demir perde’yi açarken
kaçmak istedim berlin duvarý üzerinden
karga sekmez yokuþuydu kâlbim atýþlarý
kurþun výzýltýsýnda rüzgara kapýldým
içimden geçti ;
karabulut’tan almýþ kasvetiyle barutlarýn dumaný
iþgal korosu lili marlen çalýyordu belgrat radyosunda
varþova paktý’nýn henüz kesilmemiþti kurdelasý
ve en çok tank paleti seviyordu yýkýlý asfaltlarý
ve sepya fotoðraf almadý kadrajýna 20.yüzyýl hatýrasýný
ve beþ’in tutsaklýðýnda cemiyet-i akvamý
dýþladý çehresinden bitimsiz soðuk savaþý
çünkü
cennetten izliyordu dünya’yý
hiroþima’nýn çocuklarý !!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.