KORONA GÜNLERİ
Karabulut gezer durur havada,
Zaman kötü azgýn ecel hýrsýzý…
Tek bir umut tedbir dikkat davada,
Dinlemiyor fakir zengin yýldýzý…
Dokunduðun her yüzeye siniyor,
Boðazýndan akciðere iniyor,
Nefesinin tepesine biniyor,
Can oluyor Temmuz günü anýzý…
Ne de çokmuþ dýþ kapýnýn mandalý,
Durduran yok aptal ahmak vandalý,
Sokaklarda çoðu virüs sandalý,
Zincirlere vurun ipsiz arsýzý…
Tek sözüm yok mecbur iþçi memura,
Taþým sözüm gezen tozan çamura,
Aldýrmazlar soðuk sýcak yaðmura,
Yere atar çiðnediði sakýzý…
Cantekin der; çabuk geçsin bu günler,
Virüs kapmýþ nice canlar süzgünler,
Günden güne çoðalýyor üzgünler,
Bir düþünün kimsesizi yalnýzý…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mahmut Cantekin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.