YALNIZLIK
Aksam oldu gene hüzün çöktü gönlüme
Yalnýzlýðým, terkedilmiþliðim geliyor aklýma,
Hazan yapraklarý gibi savruluyor,
Boyun eðiyorum kaderin cilvesine!
Prangalar takýlýyor ayaklarýma,
Ýçimden haykýrmak gelse de susuyorum!
Kalabalýklar içinde ruhum yalnýz uçuþuyor,
Ýç geçiriyorum þavþatalý, boþ geçen hayatýma,
Yaþanmýþlýklar içinde bir hiç olduðumu farkediyorum
Farkettikce göðsüme bir sancý oturuyor
Ruhumu hapsettiðim kabuktan dýþarý çýkmak için
Yaralý kuþlar gibi çýrpýnýp duruyorum !
Yalnýzlýk kemendi boynuma geçti geçeli,
Yolum ne kadar uzun ve meþakatli, biliyorum!
Ayaða kalkýp yürümem lazým olsada
Ýçimde ki yalnýzlýk sesi
" Otur kalkma, yalnýzlýk en güçlü duygu" diyor!
Sahi neydi asýl yalnýzlýk..?
Kimsesiz olmak mýydý ?
Yoksa kimsen var iken kimsesiz kalmak mýydý?
Yada Özdemir Asaf’ýn dediði gibi,
Yalnýzlýk, müziðin bile seni dinlemesi mi?
06.06.2021 Ankara P.ÇETÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Gönülden Gönüle Akan Nağmeler Günaydın! diyebilmek adına Cennet Bahşedilen Gül Kokulu Analarımız! Uğur Böcekleri! Ceylan Bakışlı Ürkek Yüreğim Ab-ı Hayat Gönül Diyarı Çünkü Biz Eski Zamane Çocuklarıyız! Bir Tutam Çicek Al Yıldızlı Kan Kırmızısı Ak Bayrağımız Dur Durak Bilmeyen Deli Gönül!