Ýçimden geçenler, gözümden damlýyor Dur durak bilmez maziye bakýyor Hüzün duraðýndan geçtim dün gece Unutmuþum duygularýmý harabede Benliðimi ararken lüks ýþýðýnda Göðe bakýp gülmek geldi son çare, Yol almaya çalýþýyorum beyhude
Nereye baksam önümü görüyorum Ýçimdeki kýpýrtýdan medet umuyorum Bilet almýþ duygularýma güya durduramýyorum, Ufka yanmýþ bir ýþýk var o da farkýnda Yol almak, var olmak istemekte Vedasýndayým sonsuz belirsizliðimin Son duraðým, tren garý, gülen yüzle
Hatice Akay
Sosyal Medyada Paylaşın:
HATİCEAKAY4261 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.