Bakmayýn benim böyle sakince durduðuma Bir zaman fýrtýnaydým engin denizde estim Gülmeyin olmayacak hayaller kurduðuma Þimdi ayaða düþtüm eskiden baþta festim
Nerden nereye geldim Allah’ým bu þaka mý Aniden bir yel esti ters çevirdi taka’mý Yokluk denen bu bela býrakmýyor yakamý Bir kere boþaldý ya artýk dolmuyor testim
Sitem var þiirimde ama haklýyým, doldum Elleri yeþertirken malesef kendim soldum Kimilerine göre þimdi detone oldum Oysa kulaklarýnda çýnlayan hoþ bir sestim
Artýk güzel çalmýyor koptu sazýmýn teli Öyle þeyler gördüm ki iyi olmadým deli Ýhanete uðradým, býrak kenara eli Kanýmdan olan bile unutuverdi jest’im
Umutlarým tazeydi þimdi hepsi de bayat Ayaðýna kapanmam istediðini dayat Ben sana ne yaptým ki benle zorun ne hayat Bana gülmeyeceksin, senden ümidi kestim
06. Aðustos. 2008 Manavgat
. Sosyal Medyada Paylaşın:
(Mustafa Çetiner) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.