ACILAR ZAP SUYUNDA

Davarýn önünde bir küçük çoban,
Meþeler çýrpýlmýþ kim bunlarý soyan,
Gün batýmý yanýk bir ses gelir,
Kuþlar uçmaz davar insafa gelir,
Küçük çobandan yakýcý bir seda yükselir;
Bu ellerin yaman olur daðý bayýrý,
Karý bol olur yakar kaný boraný,
Daðlar meþe gönül þaþar bu iþe,
Çoban diye bir küçük çocuk daðlara meze,
Zap suyu geçit vermez gidemez þehre;
Sorsan bilmez ne var baþka yerde,
Acýlar yuva kurup tünemiþ yüreðine,
Küçük yaþta hayat çizgisi çekilmiþ önüne,
Daðlarý mesken bilmiþ davarýna kendine,
Zemheride acýlar ve dumanlar çökmüþ üzerine;
Doyumsuz bir sevdayla üfler kavalýna meyine;
Ne hayaller kuracak ortamýn çocuðu deðil,
En büyük hayali daðý davarý ve yanýk çalan kavalý,
Doðumda hasret kaldýðý anasýna aðlar kavalý,
Göz yaþlarý sel olur zap suyuna sýðmaz acýlarý,
Davarý býrakýp dalar uzaklara görmemiþ ana kucaðý;
Bir garip küçük çoban ki Allah’a ayan acýlarý,
Ana hasretiyle yanan baðrýný soðutmuþ davarlarý,
Zap suyundan öte çobanlýk bir aþk masalý!
Erol KEKEÇ/16.06.2021/23.04

Sosyal Medyada Paylaşın: