HORANTA
HORANTA
Dünya denen hana geldim geleli,
Az güldü yüzüm, ömrüm hep çileli.
Asla pes etmedim, kendimi bildim bileli,
Maskeli yüzlere inanmýyorum.
Sarmaþýk misali gövdemi sardý
Uçsuz hayallerin kesilmiyor ardý.
Dilime persenk oldu iþte o þarký,
Her gün söylesem de usanmýyorum.
Bunca aç fakir, virane horanta,
Kapýsýndan gir bakalým iþte lokanta.
Paran yoksa içinde, olsa ne çanta.
Yiyene zehir zýkkým olur avanta.
Vicdanlar ölmüþ, düþe kanmýyorum.
Omuzumdaki yük aðýr mý aðýr.
Ýþine gelmeyene, göz kör kulak saðýr.
Duymazlar ki istediðin kadar baðýr,
Derdi def ettim, hüznü kuþanmýyorum.
Orhan ÞENTÜRK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.