hüsnükabul tiradı

bedenimi mühürlenmiþ, cesedimi
beðenmiþken, bir meraklý solucan çýkageldi.
Yerden ve yönden münezzehti.
O þenlikten þiire sekmiþ gibi,
hafif meþrep kalbini, ben,
masum ama amasý çok sözlerimi
sonradan açacaktým, þöylelemesine.

Etrafta, etraflýca düþünmeyi bilen,
bileylenmiþ akýl, ve akla karþý,
kumdan kulede deliþmen bir sanrý vardý.
Rivayet o ki, kim kimi ne sansa o olacaktý.
Hazýrlýksýz merak, þöyle bir kýpýrdandý,
içimde ansýzýn bir nar parçalandý,
her parçamý külden ayaklarýyla,
usul usul dolandý. Dokunsam,
biliyorum, birden bire biri olacaktý,
durdum. Sussam, beni suya yazacaktý,
korktum. Ay dilinde konuþunca,
ben yine þiir oldum.

Olduðu gibi okunan hikayeler,
hikayeden sözleþmeler, metruk geçmiþler,
geçmemiþ ilgiler, ilgisiz endiþeler,
asitli, lirik bir potada eriyecek,
ve sorular sorulmazdan önce haz,
bizi biz eden þeylere hücüm edecekti.
Biz, bir büyü olarak camlara, oradan
parmak uçlarýna, oradan,
gecikmiþ sabaha, oradan da aç
bir merakla ilk soruya yol verecekti.
Kemikleri kýrýlgan, ince bir müziðe,
kanserli, kalýn bir ses eþlik etti,
zaman, zulasýndaki yayý gerdi,
ve gezdiðim heryerleri, namusun
keskin ucuna yerleþtirdi.

Silisli gök açýlýrsa, yara saçýlan
þifalý sular da çýkar yeraltýndan,
ve bir çýkmaz sokakta dahi insan,
insana katýlabilir diye, tutup
yüzümü deðiþtirdim. Kendimden geçip,
yaþlý kürenin diri cinlerine,
gencelmiþ derisiyle aklý evvellerine,
pireler berber iken, develeri
tellal edenlerine, biat ettim.

Kendime geldiðimde,
ok yaydan fýrladýðý için deðil,
düz dünyanýn buruþuk elleri,
erdemle oynaþtýðý, ve okþadýðý yerlere,
veba bulaþtýðý için, içime döndüm.
Ne þekere bulanmýþ kýrkayaklý kurtçuklar,
ne de azotla soðutulan sorular vardý,
yolcusu eksik olmayan orda: Bata çýka,
düþeyazýp yangýnýmý söndürüyor,
küllerimi üfleyip kor arýyor,
kör olunca aydýnlýða, çok kalýnca
karanlýða küfrediyordum. Nasýlsa,
yürüdüðü yere varýrmýþ insan,
ama ben boyuna dönüyordum.
Itýrlý bahçeler bitmiþ, hipotenüs
keþfedilmiþ, tüm kesikler dikilmiþ,
dikilmiþ bayraklar indirilmiþ,
indirgenmiþ kelime yükseltilmiþ,
doruklarda gezilip, o gerzek özgüvenle,
dibe vurmanýn, unufak kalkýp
yeniden baþlamanýn ne olduðu, öðrenilmiþti.
Ya da, ben öyle sanýyorum.

Son söz yerine biri beni,
yerime yerleþtirmedikçe.

332bin17Ýst.

Sosyal Medyada Paylaşın: