daha adýmý bilemeden, sus, pus olmayý dilime ezberletemeden kanaviçesine allanmýþ gül bildim, aþk bildim hayatý bir dikenin pýhtýsýna düþmeden
kimi zaman göçüne kýrlangýç kimi zaman da dalýna, kýrýntýsýna serçe telaþýydým bazen göç olasý boyasýz takvim bazende gözleri mumyalanmýþ ahþap sapandým
çoðu zaman unuturdum aklýma gelmedikçe bir tutamda olsa ölmeyi kül damlasada özüm közümden uyutmaya çalýþýrdým s’aklýma bir bir düþenleri....
. . . //
ilhanaþýcýhaziranikibinyirmibir
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhanaşıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.