AYRILIK Biz ne yollar yürümedik Ne acýlar ç/ekmedik… Yokluklarý yaþadýk kana kana Ayrýlýklarý su gibi içtik Ama vaz geçmedik hiç… Özlemler aldýðýmýz nefes oldu Kimi zaman, Kimi zaman umut oldu Ýçimizde, Gün gibi üstümüzü aydýnlatmýþtý, Karanlýkta ay ýþýðý. Yaðmurla yarýþýrken gözyaþlarýmýz Sabýr taþýn çatlatmadý mý ? Tahammüllerimiz.. Dayandýk, direndik Yandýk, yorulduk , korkularý yaþadýk, Vakitli vakitsiz…. Þimdi, Düzlüðe tam çýkacakken… Gecenin karanlýðýnda, Düþlerimiz uyanýþtayken, Ölülerin içinde diriliþteyken Umutlar… Nereden çýktý Bu apansýz ayrýlýk…?
08.06.2012 / Ali Yýldýrým
Sosyal Medyada Paylaşın:
Küçük Ali YILDIRIM çölçık Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.