Beni kendine sor

Beni kendine sor

zulamda kurþunlamýþ bir yürek
heybemde derviþ azýðý
göðünü kaybetmiþ kuþ misali
ötmekteyim

benim benden haberim mi var

güneþ daðlardan aþalý gölgende
bir gün daha doðmadý üstüme
belki de ben güne hiç uyanmadým
karanlýk gece

daðlarýn doruklarýnda bekledim
eteklerine serildim yýldýz falý tutarak
ay’a sýðýnýp

yar beni kendine sorar
ne gezer divanem çöllerde
bulutlarý salmýþ peþime

yaðmurlarýmda yýkansýn diye sahra
serabýma gönül koymuþ


Ahmet Coþkun

Sosyal Medyada Paylaşın: