LEYLAMA AŞKIM

Bahtý kara yaralanmýþ ceylan mýsýn;
Ömrün yeter mi güzellikleri solumak için,
Kayalar yumuþadý merhamet katýlaþtý,
Sular çýlgýn þaha kalkmýþ Fýrat’ý geçemezsin,
Kan akar bu derelerden sularýný içemezsin,
Göz yaþýnla susuzluðunu dindir acýlarýn bilensin;
Semayý bulutlar kaplamýþ seni karalar sarmasýn,
Yürek ikliminden bir yel esti serin sessiz ve sakin,
Geçmeyecek yemini var yaþama dokunmadan,
Hangimizi alacaksýn gitmeyecek mi bu duman,
Baðý çözüldü dizimin dilim tutuldu kaynýyor hüzün,
Söyle bana sevdiðim þaþý oldum ne zaman düðün,
Okudum anlamadým yutkundum boðulacaktým,
Ellerimde nasýr gözlerimde inanç dilimde düðüm,
Hangi yoldan gideyim bilmiyorum söyle sevdiðim,
Buzu yorgan yaptým fýrýn gibi kaynýyor içim,
Hasret yok hasretimin üstüne gül bana yanýyorum,
Sanma ki yýldýzlar gökten ýþýk saçýyor aydýnlanýyorum,
Bu ýþýklarla bil ki karanlýklarýmý daðýtamýyorum;
Þaþkýn bakýþlar arasýnda yüreði hoplayan sevdiðim,
Aldýrma korkulara hoplayan yürekten gelir nefesim!
Nefis olmuþ bir aþka demir atýp mýhlamýþým,
Karanlýklarý rüzgarýmla savurup hayallerinde konaklamýþým,
Ben bu aþka demir attým iskeleyi yaktým,
Nedem Leylayý Mevla’mý yakaladým;
Mevla’mýn yurdunda baþka yurda var mý ihtiyacým!
Erol KEKEÇ/13.06.2021/00.24

Sosyal Medyada Paylaşın: