HİLMİ USTA
Adýndan mý baþlayayým yoksa lâkabýndan mý bilmem
Biricik amcamdý kendisi, anmadan da geçemem
Gönülden geçenlerdir dökülen þu mýsralara
Bir hayat sürmüþ ki içinde neler var anlatýlsa
Hilmi Külte`dir nüfusta aslen adý, lakabýysa usta.
Mazisi iki asrý aþan bir orman köyünde
Çam ve meþelerin kuþatmasýnda cennetten köþe
Ne de hatýrlýdýr insanlarý ve çok þakacý
Ýçlerinden biridir amcam; marangoz, dülger, yapý ustasý,…
Seyrek de olsa bir araya gelirdik tatillerinde
Hal hatýr ederdik dünden, bugünden her seferinde
Doyulmazdý sohbetine, geçerdi zaman ustayla
Son demlerinde düþtü güçten kuvvetten, yattý Kastamonu`da.
Bundan yýllar önceydi, kýrmamýþtý bizi Hilmi Usta
Aksayan ayaðýna raðmen, çýktý daða, tepeye, üstelik yaya
Dedik ya burasý bize masal gibi bir esinti
Üç gün sürdü ustayla ormandaki bu doyumsuz gezinti.
Ne bulduk dersiniz derininde ormanýn, bu macerada
Köyden kaçan arý kolonileriydi onlar yabanda
Dere, tepe yürünen üç günlük hengâmeye deðdi sonunda
Alýn size en doðalýndan çam balý, hem de kova kova…
Çok kez görürdüm onu elinde bir törpü, yahut rende
Kiminde nalbanttý o, ekseri de güz dönümünde
Bir bakmýþsýn sarýyor kýrýk ya da çatlak bir bacaðý
Binbir maheretli usta, düþkünün de olurdu saðlýk ocaðý.
Nerede o yýlarda doktor, nerde hemþire
At sýrtýnda gidilirmiþ nahiyeye belki de üç saatte
Gelmeden kýþ baþlarmýþ telâþý, yakacak odunun
Nasýrlý eller ki onlar, bu yüzden estetikten de yoksun.
Bellere sarýlmýþtýr yöresel kumaþta köy ekmeði, zeytin
Öðlen yemeðidir onlar, verilmiþtir size peþin peþin
Giderdik amca çocuklarýyla ardýndan biz de sürünün
Aþardýk dikleri, inerdik engin düzlüklerine yeþilin.
Çektikçe içe, çam kokardý rayihasýyla nefesler
Reçinesinden közlenince olurdu nefis cikletler
Þimdi bakýyorum da mahsun kalmýþ o patika yollar
Belki de bu bayramda yine eski coþkuyla dolar.
Maziden bir esintidir memleket, kor gibidir bizde
Ta çocukluk zamanýnda düþmüþ sevgisi yüreðimize
Bir yengem vardý ki içinde saf, tertemiz ve Anadolu`dur
Þimdi yatýyor kabrinde köyün, eþi Hilmi Usta`ysa misafiridir.
Bu köyden yetiþmiþtir çok sahada münevver usta
Taþ çýkarýrlar onlar yeni yetmelere herbir hususta
Dülger, yufkacý, fýrýncý, þekerlemeci ve hülâsâ
Namýný yürütenleri var bugün, Ýstabul`da pastacýlýkta.
Çoðu gurbet görmüþtür desek onlarýn, olmaz abartý
Hilmi Usta da o gurbetçi kervanýn kuþaðýndandý
Bu nesil ki çok meþekkâtler görmüþler ,cevval ve pratikler
Bu yüzdendir çok uðraþýda yetenekli ve de arifler.
Duymadýk kötüye dair bir sözünü, o mülâyim
Bakýþlarý derincedir, sözü ince, yüzünde de tebessüm
Hilmi Usta`nýn ocaðýndan aç kalkýlmamýþtýr
Sevmezdi küslüðü kati, o eski topraktýr.
Bize de çokça dönmüþtür tekeri tahta arabalarýn
Çam kütüklerinden evrilmiþtir onlar, elinde ustanýn
Rampa aþaðý süratle inerken bu tahta araba
Çoðunda da emeði geçendir bizim Hilmi Usta.
Benim için köy, masalsý bir âleme açýlan kapý,
En yalýn haliyle ormaný, bir de insanýdýr baþ tacý
Okudukça bilinir, anlaþýlýr bu Anadolu sayfasý
En hazinli sahnesi de rutinde, tatilin bitimi zamaný.
Zihnimde onca güzellikten kalanýn biri doðasý
Ötekisi de Hilmi Usta`nýn bizlere samimi vedasý
Diyorum ki, rahmeti bulsun Hak katýndan duamýz
Bu ustalar bizimdir, maziyle de aramýzda tek baðýmýz.
Her giriþimizde karþýlayacak bizi o sessiz mezarlýkta
Bir yanda yengem, amcam ve hýsým, akraba,…
Ve her gelip geçerken duracaðýz bu sessiz köþede
Ýhlaslý bir yürekten dualar okuyacaðýz ve üzgünce.
Ýþte, bir varmýþ, bir yokmuþ gibi insan dediðin
Daha ilkokullu yýllarda tanýþtýðým, hürmet ettiðim
Þimdi hatýralarý canlanýyor gözümde ve dalýyorum
Hakka yürümüþ tüm yüreklere, cennetleri diliyorum.
Ne bir karýþ toprak için kavga etmenin var hükmü
Ne bir hýrs uðruna insanlar bilmem neden küstü
Bu cihanda kimler geldi, geçti, kimki ölümsüzdü?
Bir busecik tebessüm bize kalandýr onlardan
Bu öyküden ders çýkaracaktýr umudum, her bir okuyan.
Oðuzhan KÜLTE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.