DILLERİM DILSİZ

DÝLLERÝM DÝLSÝZ

Halim ahvalimi iyiye yorma
Dillerim dilsiz de gönül aðlýyor
Çaresizlik nedir hiç bana sorma
Felek elim kolum tutmuþ baðlýyor.

Kerpiçten duvarým dayanmaz yýkýk
Giydiðim hýrkanýn örgüsü sökük
Bilmezler evimin çatýsý dökük
Bu düzeni bilmem kimler saðlýyor.

Ocaðým yanmýyor dumaný tütmez
Omuzumda yük çok azalýp bitmez
Yokluk alýn yazým terk edip gitmez
Acý türkümü de kimler söylüyor.

Bükerim boynumu kendime küstüm
Feleðin elinden köþeye pustum
Özümden özlere ses veren sestim
Þimdi yüreðimi elem eðliyor.

Yavrumun yüzüne bakýp da gülsem
Kaybolduðum yerden kendimi bulsam
Ýrem bahçesini bir de ben bilsem
Kor alevler özde durmaz çaðlýyor.

KARDELEN(Ayrýkotu)
12.06.2021
Tülay Sarýcabaðlý Þimþek
Dinar/Afyonkarahisar
Sosyal Medyada Paylaşın: