Düçareydim dermansýz derde Hiç bir tabip olmazdý çare Felek beni götürmedi yâre Biçareydim biçare...
Hayat denen bu döngü Çoðu zaman zehirdi Belki de panzehiri þiirdi Dermaný þiir de bildim Þairlere kulak verdim.. Yaz dedi o engin yürekler Kalemi býrakma diye teþvik ettiler. Bu acizi kendinden bildiler. Mýsralarý zemzem diye içtim Þifa oldu ruhuma her bir terim Tazelendi hücrelerim Bir balarýsý gibi Rengarenk çiçeklere kondum Herbirinden bir muþtu umdum. Burda gözlerle deðildi bakýþlar Gönülden gönüle aktý nakýþlar Anlaþtý içimizdeki çocuklar Þairin þiir sancýdýydý bu, Yeni þiirlere gebeydi kalemim Meteor gibi yaðmasa da kelimeler Can-ý gönülden di dökülenler Yaz dedi ilâhý kelâm kuralsýzca Çýraklýk ta bir kademe Bu kadar usta arasýnda..
Dilek’ce
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dilek pınarı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.