Gündüzüm bir sabahçý kahvesi Gecem arka sokaklardaki bir meyhane Mezem beyaz peynir, bir dilim kavun Ýçkimi sormana gerek yok, O zaten belli Ama karþýmda sen yok. Bak akþam oluyor yine yavaþ yavaþ Gelenler neredeyse hep ayný, fakat Yine içlerinde sen yok. Çekilir yaný kalmadý buranýnda Tavanda balýk aðlarý, duvarda Masallardaki sarý öküzün çektiði arabanýn tekeri Meyhaneci yetmiþinde, baba yadigarý Kýsa boylu, göbekli, saçlarý aðarmýþ benim gibi Biraz aðýrdýr geç getirir sipariþi Olmasa tatlý dili, güzel sohbeti Hele o insanlýðý, karakteri burasý Beyoðlu’ nun arka sokaklarý, köhne bir yeri Burasý Tombiþ Yorgi’ nin yeri. Hatýrlýyor musun? Yaðmurlu bir Nisan akþamýydý, tanýþmamýz Üstünde bir kot pantolon ve yünden bir kazak Islanmýþ, sýrýlsýklam olmuþ ve yüzün bembeyazdý. Ara sokakta bir kaç kiþinin tacizine uðramýþ Korkudan dilin lal olmuþtu, sanki Az uðraþmadým, az dil dökmedim Kendimi anlatana kadar. Ýki gün yemek yememiþte bir çorbaya tav olmuþtun Delikanlýlýða, bize yakýþmaz bilesin Bir çorbaya tav dediysek Nefsimiz için deðil. Ah ulan felek, bir darbede bu garibe ha... Çocuk olmuyor diye, üstüne kuma tut. Ýçki, kumar, kadýn bir taraftan Basmýþ kadýna dayaðý, bir de üstüne evden at Kandýrmýþ garibimi boþamýþ çoktan Attýrmýþ imzayý Muhtarlýk’tan istediler diye Ana yok, baba yok, kardeþ yok Bir evin, bir garib cahil kýzý Cemile’m Onca dert dinlemeye alýþkýn Yorgi bile Hüzünlenip, acýmýþ, aðlamýþtý haline Bugün Cumartesi... Karýsýnýn sadece bugün içmeye izin verdiði Bazen laf atýpta þaka takýldýðýmýz ve Tüm meyhanenin kahkahalara boðulduðu, Bizi görünce hemen suratý asýlan, hafif kambur Kunduracý Hasan usta da geldi. Yanýnda da aktar camgöz Yahya abi ile Yine o masa, tekerlek altý. Yine sipariþ ayný bir büyük raký, beyaz peynir Ýki dilim kavun, ortaya haydari Taþ plakta o eski þarkýlarýn naðmeleri Ne akþamlar yaþadýk burda seninle Cemile’m Bir gece iyice sarhoþ olmuþtukta, Karyola’ dan düþmüþtük, kahkahalarla... Az kalsýn kovuyordu bizi, seni kapatmam zannedip Evlilik cüzdanýný gösterince sustu kaldý, Ertesi akþam da bir tencere yemekle gelmiþti, Ev sahibesi Tam yedi yýl oldu. Bugün yine evlilik yýl dönümümüz. Ben yine Ýstanbul’ da Ben yine Beyoðlu’ nda Ben yine Yorgi’ nin meyhanesinde. Masada bir ben ve karþýmda yine bir demet gül Boþalmayan raký bardaðýn Bir sen yoksun karþýmda Bir sen yoksun yanýmda. Ben de bitmeyen bir hüzün...
Yusuf Týrpan Sosyal Medyada Paylaşın:
Yusuf Tırpan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.