NİCE GERÇEKLER VAR DA GÖZLE GÖRÜLEN GERÇEK

Telefonum aniden gece on birde çaldý.
Geç olunca telefon sanki aklýmý aldý.
Aðlamaklý ,boðuk ses bir dua bekliyordu.
Ve sonunda da aynen þunlarý ekliyordu:

Dua et...dua ablam... yaralandý kardeþim.
Dokuz býçak darbesi, yoðun bakýmda þimdi.
Çaresiziz Allah’ým üç çocuk, küçük Yeþim.
Boðazýmda hýçkýrýk, gözümden yaþlar indi.

Istanbul’da dün gece dokuz býçak darbesi
Ne oluyoruz Tanrý’m, bu neyin arbedesi.
Üç çocukla birlikte yuvaný ýþýldatýr.
Ne oluyor da acep kesmek ister nefesi.

Nice gerçekler var da, gözle görülen gerçek.
Ümidim yok arkadaþ bu zulüm bitmeyecek..
Zulüm...ey kanlý zulüm acep kimi seçecek?..
Daha kaç yuva böyle temelinden göçecek?..

Bizler insanýz, insan ne zaman cani olduk?..
Nohut oda, bakla salon hayali; pembe patik.
Ne þirin gülümser idin , mütevazi, sempatik.
Ne oldu da hunharca kanlý darbeler vurduk?..

Çýldýrýyoruz sanki aklýmýzý kaybettik.
Dünya mý dar , yürek mi , nefessiz mi kaldýnýz.?
Allah’ýn emaneti ve yaþama hakkýný,
Peþ peþe darbelerle, tek celsede aldýnýz!...

Ýlahi adalet bu, koyacak mý yanýna?..
Zulümle yaptýklarýn gelecektir yadýna..
Öfke dinince vicdan acýr mý sanýyorsun?..
Okkalýsýndan tokat inecek suratýna!..


Emine Balý Oðuz..

Sosyal Medyada Paylaşın: