SEVGİ DENEN
Düþer de içine bir damla sevgi
Yanar ki kor gibi, tutuþur gider
Okyanuslar bile küçük kalýrdý
Katresi onun, cihaný yakardý.
Haz vermez mi sevilmek doyasýya?
Yaþamýn anlamý saklýdýr onda
Kendini tanýyýp, keþfettiðinde
Pusulan da sevgidir, ölümüne.
Yemeðinin tuzu,sözün özüdür
Dile ve gönüle, o ki haz verir
Sevgisiz zeminde bitmez ot bile,
Çöldeyse vahadýr o, meyve verir.
Küçük bir buse, neþeye döner
Tebessümle, dertler seni terk eder
Açar sanki bahçede mor sümbüller
Feyz verendir sevgi,hayat bahþeder.
Devþirme duygulardan biridir bu
Hissedilebilen en ulvî duygu
Girmez ki gözüne aþýðýn uyku
Hisseden yürekler, onunla vurdu.
Kimini düþürdü amansýz çöle
Mecnun oldu kimi, bu zor seferde
Deldi daðlarý Ferhat, acýsýyla
Çileyi çekti Kerem, Aslý`sýyla.
Tanýmaz ne tacý, ne de bir tahtý
Uðruna, bedelsiz çok kanlar aktý
Köleyi etti azat, bu mukadder
Sultan döndü köleye,buldu keder.
Kýsaltýr uzun yolu, bitirir
Seni alýr, ötelere götürür
Basmaz yere ayak, göz ise görmez,
Girmesin gönle aþk, ateþi sönmez.
Kaynaðý Hak`týr onun ve hedefi
Eriþenler tadar bu þerefi
Barýnamaz ki kof kalpte aleni
Tertemiz yürektir,zeminde yeri.
Ýlhâmý bulursa, yaþar duygular
Ýçten duygularý, ozanlar yazar
Güzellik ki ruhu sarar, sarmalar
Bercestedir o, güneþ gibi doðar.
Oðuzhan KÜLTE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.