Yokluðum...
Yokluðum uzun bir yol ucsuz, bucaksýz
Gidenin erindiði, girmeden son sapaktan döndüðü
Umutsuz bir yol, karanlýk.
Gitmek neyi halleder yine de
Yok olmak ister insan bazen
Çýkmýþsýn vurmuþsun kapýyý kimin umrunda ki
Varlýðýnýn hacmi doldurmuyorsa bir kalbi
Kim kaybetmiþ olur ki...
Ardýnda sýra sýra daðlar el sallar
Karþýnda yeþil sýmsýký aðaçlar karþýlar
Ve insanlar sana inat, sensizliði yaþamaya doyamazlar
Yokluðunla yorgunlaþýrsýn bir kendin
Bir sen...
...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.