DELİ DİVANE Mİ CUMA DAYI

Kuþlarýn bahçesinde sükunetle yattýðý Cuma dayý,
Ömrünü bu topraklarda geçirmiþ ama yýlmamýþ,
Askerlik dönüþü gece ansýzýn babasýný kaybetmiþ,
Babasýndan ayrýlýp o topraklarý hiç terk etmemiþ,
Sazlýklar kayalýklar börtü böcek onu dost bilmiþ,
Bastýðý toprak keþke sýrtýma bir daha bassa demiþ,
Ýncinmiþ yýpranmýþ ama kimseyi üzmemeyi seçmiþ,
Onun eðitmenliðinde gözlerimi açtýðým hayatta,
Ýlk yaþlardan itibaren bir arkadaþ gibi davrandý bana,
Karþýsýna alýp saatlerce dualar öðretirdi ama usanmazdý,
Sabah namazýndan çýkar geç vakitlerde geldiði olurdu,
Hiçbir zaman yiyeceðinin dýþýnda fazladan av etmezdi,
Doyumsuzluk nedir bilmez Allah’a þükür ilk sözüydü,
Herkesi dinler ondan sonra sadece birkaç kelam ederdi,
Kelamý derinliði insanlarý düþündürür baþ döndürürdü,
Onun sözünden sonra söz söylemek kötü bilinirdi,
Haksýzlýk yapmayacaðýný alem çok iyi bilirdi,
Çeþitli sorunlarda hakem olarak seçilip sözü dinlenirdi,
Biraz sert bilinirdi ama yüreði yufka ve merhametliydi,
Küçük yaþlarda Kürt daðýndan Hasancelli’ye gece yürümüþtü,
Henüz 8 yaþýndayken kalaycýlýk için yollara dökülmüþ,
Gecenin sessiz ve kimsesiz ortamýnda korkmuþ ve hastalanmýþ,
Aylarca yatmýþ hastalýktan kalkýp kendine gelememiþ,
Acep bu delirdi mi diye Elâzýð týmarhaneye terk edilmiþ,
Çocuk yaþta kalbi ruhu yalnýzlar arasýnda týmar edilmiþ,
Oradan döndükten aylar sonra kendine gelmiþ baþka çocuk olmuþ,
Mektep nedir bilmemiþ bir günde okuma ve yazmayý öðrenmiþ,
Alem’e meydan okumuþ kimseyi karþýsýna alýp onlarla uðraþmamýþ,
Kendi içinde yeni bir dünya kurup orada yaþamayý öðrenmiþ,
Geçmiþinden gelen acýlar onu çelik bilekli yürek eylemiþ,
Kimsenin gidemediði yerleri o avucunun içi gibi gezmiþ,
Yaradanýn kaderini kimse deðiþtiremez diyerek korkularý yenmiþ,
Askerden hastalýk izniyle döndüðü ilk gün babasýný topraða vermiþ,
Acýlarýn biri gelip biri gitmiþ acýlar ondan bir þey götürememiþ,
Cuma dayý her gün yeni bir hayranlýkla hayata baðlanmýþ,
Günler aylar yýllar derken ömür treni gideceði istasyona onu götürmüþ,
Hayatýndaki kesitlerin tespitini yapmak bile ömrümden ömür götürdü,
Çok uzak oldu aramýz ama hep yakýn yaþamayý bildik,
Öyle sözler ederdi ki o sözlerin aðýrlýðý altýnda çok ezildik,
Sözlerinin aðýrlýðýný ondan deðil sözün gücünden bildik,
Kemale ermemiþ olanlarýn kelamlarýný dinler geçerdi,
Hakikatin dýþýnda söz söylemeyi boþa geçen zaman bilirdi,
Her öðüdünün baþýnda ne olursa olsun hakka þahitlik edin derdi,
Adaletin nasýl olduðunu gelenlerin sorunlarýný çözerek gösterirdi,
Yolu düþüp onunla tanýþanlar ona uðramadan oradan geçmezdi,
Tanýyan tanýmayan ismi geçtiðinde onunla ilgili iki kelamý esirgemezdi,
Rahmetli dürüsttü çok yemeðini yedik çayýný içtik sohbetim var derdi,
Onunla karþýlýklý oturup çok tartýþtýk bir gün olsun doðru budur demedi,
Açýklamalarý akýl süzgecinden süzülerek geçerdi öyle yüreðe inerdi,
Onun her kelamý benim hayatýmýn çerçevesini belirledi,
Ramazan aylarý yaza geldiðinde su ve incirle orucunu açardý,
Akþam namazýný sakin bir ortamda kýlar ondan sonra eve dönerdi,
Yaptýðý her eylem içime öyle bir dokundu ki bir dað gibi yer edindi,
Evladý olmak benim için büyük bir þerefti dünya için tek kelam etmedi,
Evladým bu alemde yaþarken alemin sahibi için yaþa ki o seni korusun,
Alemin sahibine kul olaný Allah baþkasýna býrakmaz derdi,
Öyle sözler söylerdi ki onlar bugün bile saklý duruyor içimde,
Her konuyu mutlaka bir örnekle izah etmeyi tercih ederdi,
Bugünden dönüp baktýðýmda ümmi bir Sokrat’la günüm geçmiþ gibi,
Evin ortasýnda bir direk vardý onun ceketi orada asýlý beklerdi,
Önemli bir þey olduðunda annem babanýn ceketinde derdi,
O cekete hiçbirimiz izinsiz ne toz kondurur ne de elimizi sürerdik,
Onun ölümünden çok sonra da o ceket hep orada asýlý kaldý,
Ta ki o ev yýkýlýp yerine baþka ev yapýldýðýnda ceketin yeri deðiþti,
Evin ortasýndaki direk söküldü betonlarla duvarlar yükseldi,
Ne olursa olsun ben hala babamýn karþýsýnda diz çökmüþ oturuyorum,
Evin ortasýnda direkte ceketi asýlý olduðu anlarýn hayaliyle yaþýyorum,
Her þey deðiþti ancak içimdeki bu sýzýnýn þiddeti hiç deðiþmedi,
Sanki birisi hemen bahçenin altýndan Cuma dayý diye baðýracak gibi,
Bu Sesler kulaklarýmda çýnlarken hüzünle bunlarý yazýyorum ben,
Cuma dayý ve Hatice nene bu bölgenin vazgeçilmez iki cevheriydi,
Hatice nene bir keser ile kocaman bir bahçe inþa ederdi,
Ýki gözünü kaybetti dünyasý karardý yýllarca ama içi hep aydýnlýktý,
Selam verip içeriye girdiðimde Erol mu gelmiþ ne der eliyle yoklardý,
Oraya gittiðimde ilk iþim babamý görmek ardýndan ona gitmekti,
Saatlerce onunla otururdum yaþadýklarýný anlatýrdý ben de dinlerdim,
Bunlarý zevkle dinler onlardan kendime ders edinirdim,
Genç yaþta Hacý Burhan hayata gözlerini yumduðunda,
Gece dað baþýnda davarla bir çadýrýn içinde uyurken,
Çocuklarýna sabaha kadar babalarýnýn öldüðünü söylemez,
Sabah namazýyla onlarý kaldýrýr büyük oðlunu köye gönderir,
Köylüler kimsenin olmadýðý bir daðýn baþýna gömerler Hacý Burhan’ý
Hatice Nene Türkmen Beyi’nin böyle bahtý kara bir Kürt kadýný,
Onun hayatýmýzdan ayrýlarak gidiþi tam yirmi yedi yýl oldu,
Vefatýnýn yirmi yedinci yýlýnda ona rabbimden rahmet diliyorum,
Diðer cevher ile arasýna zaman giremedi sýcaðý sýcaðýna o da gitti,
Cuma Dayý Hatice neneden tam 40 gün sonra ona koþarak gitti,
Hayatýmýn iki önemli deðerini kaybediþimin tam yirmi yedinci yýlý,
Biri nenem biri babam ikisinden de çok aldým nice iyilik ve güzellikleri,
Onlarý rahmetle anmak için sabah sabah oynattým yine kalemi,
Kelamý ilahi de ýþýk olmalarýný isteyerek baþ tacý yaptým onlarý,
Taçlarý kalmadý ama hep baþýmda onlarýn deðerli miraslarý,
On çocuk býraktý geride Cuma dayý onun yerini asla dolduramadý,
On çocuktan biri bu mýsralarla gönül eðleyen zamanýn delisi,
Velisi gitmiþ geride kalmýþ delisi kim neylesin böylesi divaneyi,
Benim babam hayatýn içinden hayatý anlattý,
Olmadýk iþlerle boþ konuþarak hiç baþýmý aðrýtmadý,
Dimdik durdu eðilmedi baþýna gelenleri yaradandan bildi sabretti,
Bugün yaþasaydý onunla neleri neleri konuþmazdým ki,
Dertler belimi büktü zaman duraksýz kaldý baþýmý kim öne eðebilir ki,
Ben babamýn oðluyum herkesin Cuma dayýsý hacý Burhan’ýn torunuyum
Miras yedi deðil mirasýn yaþayan ve yaþataný olarak yollara koyuldum,
Bu yol dýþýnda yol tanýmam diðer yollarý tepeler geçerim,
Cuma dayýnýzdan aldýðým emaneti,
Þehrin ortasýna dikeceðim saat kulesi gibi,
Bozuk saatle doðru zaman bulamayacaðýmýzý bildiðim için,
Çekinmeden gittim aldým ve geldim o emaneti,
Ondan kalan miras,
Dürüstlük adalet, hak ve özgür kul olmak yaradana,
Hepsini sýrtladým getirdim yorulmadan,
Alanlara selam ediyorum yüreðimin derinliklerinden,
Hayat yaþadýkça güzel yaþlandýkça deðerlidir,
Güzel yaþayýp deðer bulanlarý ayakta alkýþlýyorum küçülmeden!
Erol KEKEÇ/10.06.2021/07.24



Sosyal Medyada Paylaşın: