YALANCI ÖMÜR

Yalancý bir ömrü yaþýyor gibiyim
Anlatsam anlayabilirmisiniz onu da bilemiyorum
Ne kadar geriye gitmeliyim?
Hiç mi hiç kestiremiyorum,
Ama baþladým artýk,
Bu þiiri bitirmeliyim:

Belki 30-35 hatta 40 yýl geçmiþ olsa da...
20. asrýn son düzlüðü, ülke keskin virajda
Ýnsanlar hayli fakir, gelecek bizim, çok mutluyuz sonuçta
Þehirler öyle kalabalýk deðil, özgürlük inmiþ sokaklara
Demokrasimiz biraz sendelemiþ, yine de dimdik ayakta
Ýlerlerken Türkiye, bu garip çaðdaþlýk yolunda
Dünyanýn çýtasý uzakta, sanki bize göre uzayda
Bu arada Kadýköy’de oturuyorum, ama okulum beyoðlunda
Galatasaray lisesindeyim gerçek deðil sanki bir rüya
Yatýlý okuyorum, annem öyle istedi, cok zayýfmýþým ya
Yollarda sefil olurmuþum, ses çýkaramadým asla
Haftasonu dönüyorum eve sehirhatlarý vapuruyla
Hasretim bitiyor, ailem ve mahalle arkadaþlarýmla,
Bazen Kalamýþ marina, bazen cadde, bazen Moda’da
Fink atýyoruz, kýz kesiyoruz öyle korkusuzca
Þimdi geçmiþ yýllarý hasretle anarken
Hatýrlýyorum, hoþgörü ve saygý vardý herzaman
Zaman ilerledi, ülke kalkýndý, yaþamlar deðiþti,
Ama toplum buna uyamadý, bir nesil tükendi
Nerede kaldý o eski güzelim günler, sanki kaybolduk
Belki de çocuktuk,gençtik o yüzden çok mutluyduk....


Sosyal Medyada Paylaşın: