KAN REVAN

Ýçimi biliyormuydun ey delikanlým.
Neleri yaktýðýmý biliyormuydum dostum.
Ne varý yoku içimde biriktirdiðimi biliyormuydum sevgilim.
Ne pek çok içime sýðdýrýp yaktýðýmý biliyormuydun arkadaþým.

Ne rüzgar üfledi içimi yeri yangýn yeri.
Ne dalagalar su serpti içim kir pas yeri.
Ne güneþ ýsýttý canýmý ne ay soðuttu içimi.
Son söz döküldü içimden bir yana kan revan.

Biliyormuydunuz ne göz yaþý döktüðümü.
Biliyormuydunuz ne içim can çekiþtiðini.
Biliyormuydunuz canýmýn ne denle yandýðýný.
Biliyormuydunuz çokça özlem için kalbimin öldüðünü.

Ne günler geçti zaman pek yamandý.
Ne insanlar gördüm onu unutturmadý.
Ne yangýnlar gördüm yine içim yanýyordu.
Yine bana sorsalar sen kimsin ben kan revaným.

Baharýmsý


Sosyal Medyada Paylaşın: